Στη Μυτιλήνη ο Αλ. Τσίπρας μαζί με τον αυστριακό καγκελάριο – «Η ΕΕ δεν θα έχει λόγο ύπαρξης χωρίς αλληλεγγύη και συνεργασία»

Στη Λέσβο βρίσκονται ήδη ο  πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο αυστριακός καγκελάριος Βέρνερ Φάιμαν, στο πλαίσιο της αναζήτησης καλύτερου τρόπου διαχείρισης των προσφυγικών ροών. Θα βοηθήσουμε στη λειτουργία των κέντρων καταγραφής προσφύγων στην Ελλάδα δήλωσε ο Βέρνερ Φάιμαν, ενώ ο πρωθυπουργός τόνισε ότι το προσφυγικό δεν είναι μόνο ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό πρόβλημα. Στον Πειραιά κατέπλευσαν τρία πλοία με 4.911 πρόσφυγες από το νησί.

Στη Λέσβο οι δύο άντρες, επισκέφθηκαν το λιμάνι της Μυτιλήνης, καθώς και τους χώρους προσωρινής φιλοξενίας και υποδοχής στην Μόρια, το Καρά Τεπέ και το ΠΙΚΠΑ (χωριό «Όλοι μαζί») όπου είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν για τις διαδικασίες υποδοχής, ταυτοποίησης και παραλαβής αιτημάτων ασύλου. Επίσης συναντήθηκαν με την Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου Χριστιάνα Καλογήρου και τον Δήμαρχο Μυτιλήνης κ. Γαληνό.

Στο πλαίσιο της επίσκεψης επιβεβαιώθηκε η στενή συνεργασία των δύο χωρών για την διαχείριση του προσφυγικού, καθώς και η ανάγκη για μια προοδευτική προσέγγιση του ζητήματος, που θα διασφαλίζει τόσο την αποτελεσματικότητα όσο και την αναγκαία ανθρωπιστική παράμετρο.

Σε δήλωσή του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι σήμερα, είχαμε την ευκαιρία να δούμε μαζί με τον καγκελάριο της Αυστρίας ένα διαφορετικό πρόσωπο της Ευρώπης. Το καλό πρόσωπο της Ευρώπης, το πρόσωπο της αλληλεγγύης. Η Ελλάδα είναι μια χώρα σε κρίση, μια μικρή σε δυνατότητες χώρα. Και η Λέσβος είναι ένα μικρό συγκριτικά νησί, που δέχεται όμως τεράστιες ροές προσφύγων, οι οποίοι έρχονται από την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη. Και αυτοί οι άνθρωποι, που ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα φεύγοντας από τον πόλεμο και διακινδυνεύοντας τη ζωή τους στο Αιγαίο, ζητούν το αυτονόητο: Τη δυνατότητα να έχουν μια ανθρώπινη συμπεριφορά , να μπορέσουν να ταυτοποιηθούν σύντομα, να έχουν φαγητό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και να συνεχίσουν το μεγάλο ταξίδι τους για ένα καλύτερο μέλλον.
Δεν είναι, λοιπόν, ένα πρόβλημα ελληνικό, είναι ένα πρόβλημα παγκόσμιο και ευρωπαϊκό. Και εφόσον είναι ένα πρόβλημα ευρωπαϊκό, οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε από κοινού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα έχει νόημα ύπαρξης αν δεν λειτουργεί με γνώμονα την αξία της αλληλεγγύης και της συνεργασίας.